LA Caro op weg.


Follow my blog with Bloglovin

Dag 2 in LA.
Een kingsizedag op het bed van het hotel. De enkele opwellingen om iets van LA te gaan zien “omdat ik er tóch was” verdampte acuut bij de gedachte aan vastzitten in het verkeer, hordes toeristen, lopen op mijn categorie B/C bergschoenen, herrie overal…het roept allemaal stress op. Ik ben gewoon in mijn hotelkamer gebleven, heerlijk rustig. Ohja, inchecken voor de vlucht van vandaag, Paul herinnerde me eraan. Na 10 mislukte pogingen met verkeerde codes…
Op mijn nederlandse reisplanuitdraai staan een reisplannr, 4 boekingsnrs en een ticketnr. De incheckapp vraagt om een code….Okay….Uiteindelijk naar beneden gelopen en gevraagd of zij mij ingecheckt kregen… ook niet… Zij hebben toen naar de airport gebeld en ik kreeg een bíjzonder aardige guy aan de lijn. Hij vond ook geen ticket maar heeft het opgelost.. en mij ingecheckt! Voor hij op hing zei hij nog wel: But Miss …. your retourtickets have been cancelled…. strange…
Ach ja…ik weet het nu gewoon zeker: het is een zootje met dat reizen!! Ik zal nooit meer makkelijk vol vertrouwen vertrekken. … er kan teveel misgaan. Paul, de schat, heeft ondertussen in NL alles opgelost. Mijn tickets staan er weer en 14 Aug stap ik weer in.
De rest van dag 2 was smooth and easy. Alaska Airlines bracht me zondere enige rij waar dan ook naar het ieniemini vliegtuigje. Had ik ineens 2 uur over…. Mijn laatste glas wijn

van $16,66 gedronken, omdat ik het verdiend had. Dat denk ik nu overigens bij alles. Het duurt nog wel een paar dagen voor ik me “terugbetaald” voel.

S’avonds lig ik in Mammoth Lakes in een hostelbed met oordoppen in. Het ademen is alsof ik astma heb, beetje dizzy ook en een heel onwerkelijk gevoel!

Categorieën:backpacken, California High Sierra, John Muir Trail, Noord-Amerika, solotravelling

1 reactie

  1. Die Paul is een echte held!

    Like

Plaats een reactie