Breaking out the house.


L’Ourthe, zie je ons tentje daar rechts aan de oever?

Zaterdagmiddag na teveel huishoudelijke verplichtingen en uurtjes achter de werklaptop kreeg ik enorme drang om te gaan kamperen. Ik had de dag ervoor aan een vriend drie campings in de Ardennen doorgeven omdat hij een lang weekend ertussenuit ging. Dat speelde zeker mee. Het kriebelde toen al. Maja… boodschappen, de was, lessen voorbereiden, ouderavond en agenda volgende week organiseren, de tuin die ook wel wat zorg kon gebruiken…en Paul die niet enthousiast was…Neeee, toch maar niet en uhhhh ik heb ook eigenlijk geen thijijijd…. En gelukkig, ineens gaat dan tóch de knop om. Teveel goede herinneringen aan gelukkig terugkomen uit de Ardennen. Ik ga! Dat zet meteen gas op de klusjes die écht moeten en Paul is dan ook meteen om, alleen achterblijven is voor hem geen optie…hij deelt al veel campingherinneringen met mij. Hij pakt de auto in, ik doe de boodschappen en een paar uur laten zijn we op weg. Berguème Tenneville is het doel, camping aan de Ourthe. 2,5 uur rijden is ver voor één nachtje maar de gedachte daarna samen met vrienden aan het kampvuur te zitten met een wijntje en morgenvroeg dan knus samen in ons tentje wakkerworden in de frisse dauwlucht….. héérlijk. Gaan met die banaan.

En we hebben er geen spijt van! Bij aankomst nog net de lucht roze zien worden. Fijn onze vrienden te ontmoeten daar in de buitenlucht. De vuurkorf die ze daar verstrekken is perfect en was zeker nodig want bar koud na achten. Maar hoe genieten is het als je daar dan zit, stromend riviertje, warm vuurtje, koud wijntje en lekker bijkletsen. Rondrennende Vlaamsche kinderkes op de achtergrond die de hond bezighouden. Koken is bij ons water opwarmen en droogvoer is omgetoverd tot een supermaal uit een aluminium zak. Binnen 1 minuut klaar, perfect. Om 23 uur doorgerookt en roezig de slaapzak inkruipen en slapen als een Wallonisch os. Wat een genot.

Zon! De zon schijnt gewoon…niks regen die ik verwacht had. De zondag is een heerlijke dag. Perfect wandelweer. We hebben een luie ochtend in de toch wel frisse ochtend en maken s’middags een fijne wandeling. Wandelkaarten altijd bij ons maar vanuit deze camping Pont du Berguème zijn alle kanten op wandelroutes uitgezet, superhandig. Ik ben na aanhoudende blessures vanaf april totaal niet meer gewend te wandelen en dat voel ik ook na 10 km. Prachtige vergezichten onderweg die mijn iphone niet vast kan leggen. Kom redelijk bekaf aan op de camping na 14 km maar ozo voldaan. We nemen na een korte zit bij hun tent heel jaloers afscheid…zij blijven nog een nachtje… En dan natuurlijk wel weer 2,5 uur terug. En toch hebben wij het ervoor over. Het voedt ons… we zijn tevree.

Categorieën:travelling

1 reactie

  1. Hoi Caro,

    Deze link werkt helaas niet…

    Xxxx

    >

    Like

  2. Dat was een flitsend out-of-the-boxplan voor het weekend! Wel wat anders dan een rondje Waalre sjokken 😉 en welverdiend na werk, studie en afwas.
    Succes weer met de ouderavond … 👋

    Geliked door 1 persoon

    • Je wil het niet geloven, maar knie begon s’avonds pijn te doen en ik liep vandaag weer mank. Ik baal énorm! Mijn eerste wandeling meteen mislukt…
      Ik heb echt zo de pest in dat ik niet gewoon kan sporten dat wat ik wil….
      5 km ofzo…

      Like

  3. Hoi Caro. Via Insta op je blog terecht gekomen en ik geniet van je reisverhalen. Je schrijft erg leuk, herkenbaar en beeldend en daarbij ook nog eens schitterende foto’s. Harelijke groet, Agnes.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie