Erquy bleek een onverwachts genoegen. We parkeerden ons autootje voor het hotel. Vergane glorie, bejaardenlucht uit de eetzaal, rioollucht uit de kelder…maar ik werd instant happy van het vergane balkonnetje met ons uitzicht. We wandelden het strand op, picknickkleedje, schoentjes uit en staren naar de zee. Zeevogels paradeerden om ons heen… ik vind het tegenwoordig grappig om vogels te aanschouwen…dat rondstappen, die kopjes die je aankijken en lijken vanalles te denken…. We genoten enorm van het gewoon zijn op dat bijna verlaten strandje. Ik lag te lezen, Paul struint door schelpen en zeewier en hoopt nog altijd een parel te vinden.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

We besluiten hier een paar dagen te blijven om vooral van de rustige sfeer te genieten. Het is wel een klein toeristisch havendorpje maar daar merk je aan dit strandje nauwelijks iets van. Het is net genoeg vakantiegezelligheid. Een goed restaurantje op loopafstand voorziet ons van de eerste Bretonse oesters en de toon is gezet…. half zo duur en twee keer zo lekker als in Nederland. In de vroege ochtend lopen we een stukje heen en weer van de GR20 die hier de kustlijn volgt….niemand wakker nog…maar niet te ver want …we willen lezen, liggen op een sfeervol Bretons strandje…kijken naar de Bretonse bootjes en zo snel mogelijk weer aan de Bretonse oesters en wijn.

• 

• 

• 

• 

De kustlijn trekt zich hier heel ver terug tijdens eb en dan kun je een heel eind zeeinwaarts lopen. Veel met oesterschelpen getooide rotsen, kokkels en andere schelpsels. Heerlijk waren we daar rond. De tijd verstrijkt met het inademen van zeelucht…héérlijk. Wij kennen dit samen nauwelijks, we zijn eigenlijk altijd onderweg op reis….met een flinke rugzak op…dit voelt als enorm níksdoen. We hebben de fietsen meegenomen en fietsen een keer de boulevard op en neer, heerlijk met een zacht windje in het gezicht. Het plan was om elke dag wat rond te fietsen maar Paul voelt daar niks voor nog. In het echte er achterliggende Erquy sta ik mét mondkapje weer in de rij buiten voor de boulangerie en met verse baksels tussen de koffers en tent gepropt zetten we na twee dagen Erquy de reis voort richting het westen. De vakantie is nu al geslaagd.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•