We rijden langs de Bretonse kust vanuit Erquy richting Brest. Met onze verse pain au complet zoeken we een baaitje om te lunchen. Eén camping onderweg was al vol en heel veel langer rijden wilden we eigenlijk niet. We belandden op een vreemd uitziende kuststrook aan een doodlopende weg waar een hele rij campers stonden geparkeerd, naast een duidelijk verbodsbord om te kamperen voor tenten en kampeerwagens. Dagjescampers dus…die daar gedurende de dag staan….op een rijtje met pak um beet 1 meter ertussen ….hmmm. Ik moet zeggen dat ik maar zelden een camper zie staan op een plek waardoor ik denk: Wohw ik zou willen dat ik ook een camper had nu.

We zijn daar even neergestreken om te pauzeren. Paul ging de oesterrekken (dat bleken het te zijn) van dichtbij bekijken en ik zat wat te googlen op mijn telefoon voor een overnachtingsplaats. Er bleek een havenhotelletje te zijn ergens aan de overkant…. zag er wel heel mooi uit…toen Paul terugkwam was het met “sullu wu dit doen?” geregeld….En hupsa, binnen een minuut heb je betaald en is het een feit. Dan komt er even gestress over hoe daar te geraken en halen we het laatste pontje nog wel van vandaag. Eerst zoeken naar een parkeerplaats. De fietsen gaan mee want je kunt daar rondfietsen las ik. In de fietstassen gauw een greep uit de bagage gepropt en hup naar de kassa gefietst. €50 armer gaan we naar de overkant. We zijn bijna de enige op de boot van 16:00 uur die naar het eiland toegaan. Later wordt het me duidelijk hoe het zit. Dit is een hoogseizoen situatie, geen idee hoe het er in voor- of naseizoen aan toegaat. Het is een eilandje van 1 bij 3 km ongeveer, prachtig aangelegd met wandel en fietspaadjes tot in de verste uithoekjes. Bebouwd met veelal gerestaureerde authentieke woningen, van minihuisjes tot paleisjes, en met allemaal prachtige tuinen, vol bloeiend spul. Héél veel kleine zand- of kiezelstrandjes rondom het eiland. Er is een mooi aangelegde camping tussen het groen redelijk bezaaid met minitentjes. In het centrumpje is het winkelstraatje met natuurlijk alles wat een dagjestoerist maar kan wensen. Ik ben in de vroege ochtend op mijn fietsje het eiland nog es overgefietst. Geweldig sfeertje heerst er dan. Totale leegte en stilte. Hier en daar kom je een bewoner tegen die of de hond uitlaat, of ergens iets te werken heeft. Tegen half acht begon er in het centrum wat leven te ontslaan. Er begon zich een rij te vormen bij de boulangerie en op de miniterrasjes zaten de eerste koffiedrinkers. Lokale bevolking vooral. Die zich klaar gaan maken voor de stroom die vanaf de eerste boot voet aan het eiland zet om er tot 5 uur rond te struinen om met een van de laatste boten weer terug te gaan. Wij deden het net andersom, om 16:30 uur aankomen en s’morgens om 10 uur weer vertrekken. Als je al gaat in het hoogseizoen, doe het dan op die manier. Dat kost je een overnachting aldaar, maar je hebt de gelegenheid in alle rust het eiland te verkennen. Ik vond het de moeite waard. Overdag komen er duizenden bezoekers per boot aan. Tijdens ons ontbijt zagen wij het gebeuren, heerlijk om naar te kijken…de eerste boot tot en met de tiende ofzo, binnen een uur. Ik had medelijden met al die kindertjes die daar de hele dag rond moeten sjokken tussen rijen mensen, zoals in de grote winkelstraat op zaterdagmiddag. Nu nog fris, maar vanmiddag om vijf uur is dat één grote jengelende bende. Er was trouwens ook een fietsverhuur bij de kade. Honderden fietsen (met kinderzitjes) stonden in grote rijen om 8 uur klaar en om 9 uur stond er een net zo lange dubbele rij mensen al in de wacht. Geheel per toeval hadden wij het precies goed getimed. In de stille avonduurtjes en de hele vroege ochtend was het heerlijk vertoeven daar. Zelfs de aankomst was vermakelijk, wij settleden ons op het terrasje voor het hotel en voor onze neus voltrok zich de drukte van de leegloop. Toch al snel onze fiets gepakt en tegen de stroom in naar het noordelijkste puntje gefietst. Tegen de tijd dat we daar aankwamen was er niemand meer. Geweldig! Het hotel was te duur, dat zou ik niet nog es doen. Ik denk dat als ik het opnieuw had moeten doen, ons tentje en slaapzak in de fietstas had gepropt. Misschien zijn er ook wel airbnb’tjes aldaar, kan bijna niet anders.

Wij zitten om 10 uur weer in de auto naar de vooraf geboekte eerste camping Huttopia aan de zuidwest. Ik heb zin in kamperen.