Das toch weer heel andere koek zo onder de eilanders.

In ons vakantiehuisje traditioneel spelletjes gedaan, wijn getutterd, oliebollen gegeten en ruim voor twaalven dik ingepakt op de fiets gestapt. Huppakkee, niet zeuren. Wie wat wil beleven moet door de wind! Tégenwind wederom. En tegenwind op Terschelling is geen kattepis. We hadden het gevoel dat het hotte beleven op West-T plaats zou vinden, dus richting West! Zeiknat van het zweet bereiken we de haven terwijl het geknal zeer beschaafd van start gaat en de klok al aan zijn twaalf slagen is begonnen. Nét te laat om onze kurk klokslag twaalf te laten knallen, maar ach.. boeiuh!

We nemen positie in…en zo om ons heen kijkend staan we daar wel schattig eigenlijk. Omringd door Terschellingnaren, jong en oud. We toveren uit onze fietstas een fles prik, kussen en omhelzen elkaar en laat deel 2 maar beginnen.

En dan wordt me er toch een partij vuurwerk afgestoken, huh?? Het ziet er allemaal zo kneuterig uit, klein haventje, kleine cafeetjes, kleine huisjes…maar het knalt als bij de grote Chinees in de grote stad. En dan… whaaahaaaa..komen de echte Strandjutters denk ik…met knállen..ik had het nog nooit gezien, ik kom uit een grote stad… Het beruchte “karbiet” of “karbon” of zoiets…gaat fles na fles erdoorheen.

De lawinepijlen van mijn criminele buren toentertijd zijn er niks bij. Ja, al met al een leuk spektakel. Klappertandend omhoogkijkend ohhhh en ahhhh-roepend en uit een plastic bekertje onze champagne leeglurkend gaan we 2018 in.

Af een toe een gil als ik de knal niet zag aankomen.

We proppen ons een danscafeetje in…Nog een paar uur hopsen tussen de Sils en de Jutters tot onze beentjes genoeg hebben doorstaan en met de wind in de rug en de vlam in de pijp goan wie door het plaatte laand…en we komen alle vier heelhuids aan.

1 januari…uithangen in een strandpaviljoen…héérlijk!

En het goede voornemen is voor het eerst in mijn leven een maandje geen alcohol drinken. Even van die gewoonte af. Ik moet toch íets. Het was niet eens mijn idee trouwens, mijn partner kwam ermee. Ik doe wel mee. Ik ben altijd wel in voor een experiment.

1 januari is makkelijk, ben herstellende en taan niet naar alcohol.

2 januari is lastig. Op vakantie, bij een open haard, strandpaviljoen, namiddagblues…tijdens de boottocht terug naar het vaste land… toch wel 3 momenten dat ik normaliter een alcoholische versnapering besteld zou hebben en nu dus aan de tomatensap/gemberthee/ groene thee zit.

Maar FIJN! Ik begin vol goede moed aan dit nieuwe jaar! PROOST.