Ik heb in oktober 2015 een reisgids gekocht “Don’t Waste Your Time In The Canadian Rockies”.

Alle trails beschreven in deze reisgidsjes

Al gauw zag ik door de bergen het bos niet meer…Vanuit het niets 6 weken Rocky Mountains plannen..ik wist niet eens waar ze lagen! Dat ging zoveel tijd vragen dat ik niet op tijd zou zijn voor een goedkope vlucht. Dus de Canadese schrijfster van het boek aangeschreven per mail met hele concrete vragen. Zij reageerde dezelfde dag nog héél enthousiast (just like an American) met meteen al een aantal antwoorden. Ik heb blind op haar gevaren en mijn reis vanaf dat moment beperkt tot de parken Banff, Jasper, Yoho, Kootenay and Mount Assiniboine.

Uitgespelde reis

Retourvlucht Calgary begin november geboekt. Heerlijk dat ik die keuze snel gemaakt heb. Ik vertelde haar wat ik wilde: zoveel mogelijk lopen, zo hoog mogelijk, zo weinig mogelijk toeristische gekte, zoveel mogelijk natuur, doel was niet de afstand maar het genieten. Ik wilde rust, regelmaat en reinheid, dat wat ik zo moeilijk vast kan houden thuis. Zij heeft in november mij een uitgebreid reisplan gestuurd voor 40 dagen, met de routes (trails) die ik achter elkaar kon lopen, de dorpjes waar ik evt. kon overnachten tussendoor en allerlei andere handige adviezen. Ik heb haar advies gevolgd. Zonder aarzeling. Meteen de rest van Canada geschrapt. Geen gehop van hotspot naar hotspot. Focus op lopen.
“Vancouver Island laten zitten, dit hoort bij een andere reis”, zei zij! Oké, duidelijk. “Geen tijd verdoen met ellenlange afstanden, zonde van je “looptijd” “. Ik had hier wel met een zeer ervaren hike-ster van doen. Ik kon alleen maar humble-en.

Zij wist ook dat je een autootje nodig hebt om je van Parking meteen naar je hostel te kunnen brengen na 6 dagen onderweg zijn met de benenwagen, je wilt dan niet om een eventuele lift schooien of úren wachten op een bus óf in mijn geval te laat zijn voor de laatste bus. (Holy petoly, 42 dagen een auto huren….Je moet er wat voor over hebben, solo is nie economisch.) Maar ik heb mijn Fordje Ka klaarstaan in Calgary. De vrouw van het autoverhuurbedrijf kon niet geloven dat ik een Kaatje zou willen rijden. Ze probeerde me wel 10 keer opnieuw te waarschuwen voor de afmeting van het ding. Tot ik zei dat ik al 4 jaar zeer gelukkig ben met mijn Aygootje, gaf ze het op. Héérlijk dat ik dat niet meer uit hoefde te zoeken.

De maanden erna kwam het invullen van de details en ik kan je verzekeren dat dat een klus is. Maar het is gelukt. Net op tijd.

Niet op alle mooiste plekjes mag ik mijn Hubba Hubba opzetten, ik heb wat aanpassingen moeten doen. Januari is te laat voor sommige campgrounds. (Vind je het gek als er maar 7 tenten kunnen staan.)
Ik heb 42 nachten aan elkaar kunnen breien…ik heb tussen de meerdaagse trails op een klotebedje zes keer één of meerdere rustdagen in hopelijk een goed bed.

Dit weekend mijn nieuwe Thermarest luchtbedje 2 nachten uitgeprobeerd in de Ardennen en het slaapt klote! Té smal! Ik slaap op mijn zij en daardoor óf mijn kont op het zeil óf mijn knie. En daar word je wakker van, dus naast de plaswake-ups ook nog extra gedraai en gewurm. Deze week dus nog beslissen of ik toch maar een Exped Synmat ULM7 meeneem met het risico van leeglopen óf een Exped Downmat , die het beter doet in de statistieken maar 300 gram méér weegt. Dat zou ik dan moeten ruilen tegen bijv eten. Dan raak ik misschien toch die 6 kilo nog kwijt.

Jaja, de laatste week nog vanalles doen..naast werken..en bloggen.

Maar ik heb er zó’n zin in!!!

(Hebben jullie wel door dat ik onder dit blog steeds in cursief oude blogteksten plak die ik alleen op FB had staan?)

FB-bericht op 3 april 2015. Hallo vrienden, bij gebrek aan een blog nog, voor de liefhebber mijn update van Caro goes unafraid.

Éen groot oefenweekend was het de afgelopen twee dagen: 

-De eerste keer met 15 kilo in mijn rugzak, best nerveus vertrokken en er toch nog gauw 3 kilo uitgehaald en in de auto achtergelaten…omdat het kon😁, had er totaal geen vertrouwen in. 22 km pittige Ardennentocht gedaan, beuhhh..mijn schóuders deden zééer…en yeuhhhhh knieën lekker niet.

-De eerste keer kaart “gelezen” en de route “gedaan”. Hard werken hoor. 9 uur lang gepuzzeld, met kompas geklooid, ontdekt dat het écht niet altijd klopt en uiteindelijk tóch verdwaald. Géén zin meer…omdat het kon😁. Paul heeft ons weer back on track gebracht. Dit wordt écht nog een ding voor mij..Ik droom eigenlijk liever weg onder het lopen, máár “Houd de regie/Be in control” (Thanx to Ot van de cursus Bergwandelen van de NKBV) is mijn nieuwe motto dus moet er nog veel gepuzzeld worden. 

(Trouwens bij het inpakken vanmorgen van mijn rugzak mijn fiets-Garmin teruggevonden in een vakje in de rugzak waar ik het bestaan niet van wist. Ik heb de hele camping wakker geschreeuwd (die leeg was overigens), zo blij. Ik was hem vanaf oktober al kwijt en twijfelde nog steeds of ik wel een nieuw navigatiesysteem wilde kopen… Wohwww, wat een geluk. Terwijl ik die rugzak toentertijd wel 10 keer heb nagezocht….over 2 weken is mijn gps-cursus, dus net op tijd 🐬)

-De eerste keer mijn nieuwe HubbaHubba opgezet én er in geslapen…véél te krap voor 2 personen, maar voor mij alleen perfect… en dat is de bedoeling toch 😊…6 weken.

Draaien mét mijn mummyslaapzak geen enkel probleem meer, geen claustrofobische aanvallen gehad, ook voor een plas buiten de tent draai ik mijn hand niet meer om, dit tentje heeft een perfecte instap.

-De eerste keer gedroogd diner genuttigd… mwahh…Chili af- en Tikka goedgekeurd. Nog 8 smaken te gaan. Dit gaat mijn avondeten worden daarzo, 5 avonden max achtereen, wil ik wel de lekkerste mee😊.

S’ochtends was het trouwens akelig koud nog in de Ardennen, mijn donsjasje is dan perfect. Langzaam begint de garderobe Rockies duidelijk te worden.

-De eerste keer mijn eigen tentje weer afgebroken en nat terug in de zak (hangt nu op mijn balkon te drogen). Beetje moeilijk wel om zoiets nieuws vies te zien worden..

De tweede hikedag was er pas s’midsags zon af en toe, schouders pijnlijk vanaf de start, en bergop meteen zware benen..6 kilo teveel vet en 12 kilo op mijn rug maakt dat ik opnieuw besluit die 6 kilo vet kwijt te willen voor juli…. Die kunnen er dan nog bij in mijn rugzak en dan red ik het wel😃😃. Broodje eten mag nog, de snicker, bonbons, pakken koeken en zakken toffees niet meer voorlopig. Na 13 km vandaag was het genoeg met het getrain. Ik wilde een terras op met een wijntje.

Al met al: dik (en) tevree, geen blaren, geen wonden, alleen beetje zere schouders. En het gevoel waarmee je dan met je gloeiende wangen s’avonds terugblikt is zó voldaan, gewoon van 48 uur achtereen In de buitenlucht vertoeven! En dat gewoon ….bedoel ik anders haha.  

Wie er trouwens gewoon verstand heeft van een blog aanmaken (ik heb er al twee keer een aangemaakt maar kan ze niet meer terugvinden) of iemand kent die mij dat kan uitleggen mag het mij vertellen.